f***@gmx.net
2004-08-29 15:52:32 UTC
Vandaag was in Oldenzaal (en omgeving) de Ride for the Roses. Met z'n
allen een flink eind fietsen. Leek me wel leuk. De opbrengst is voor
de kankerbestrijding.
Kosten:
11ST: 10 euro
RftR: 27 euro
Afstand:
11ST: 240 km
RftR: 100 km
Aantal deelnemers:
11ST: 15 000
RftR: 8 000
Beloning na afloop:
11ST: medaille aan lintje
RftR: een roos (en een onverwacht speldje)
De Elfstedentocht biedt meer voor minder geld, maar de Ride for the
Roses geeft aan de kankerbestrijding, en dat is ook wat waard.
Bij de Elfstedentocht duurt het meer dan drie uur om alle deelnemers
te laten starten. Iedere deelnemer weet tevoren hoe laat hij starten
mag.
Bij de Ride for the Roses probeerden ze iedereen tegelijk te laten
starten. Dat bleek niet te lukken. Een wachttijd van een uur (in mijn
geval) was het gevolg.
Rijders van de 11ST houden zich aan de gewone verkeersregels.
Rijders van de RftR niet. Ze rijden over de rijbaan, zelfs als er een
fietspad of ventweg is. Kennelijk mocht dat. Het parcours liep ook
over een weg waar niet gefietst mocht worden en zelfs over een
autoweg. Ik krijg de indruk dat men deze wegen autovrij of auto-arm
had gemaakt.
Eén verkeersregelaar wist me te vertellen dat 8000 fietsers niet over
een fietspad kunnen. Kennelijk hebben ze in Friesland betere
fietspaden, want daar kan het wel.
Volgens de organisatie van de RftR zou er gereden worden in één
ononderbroken peloton. Bleek niet te kloppen. De fietsers verdeelden
zich in groepjes, variërend van 1 tot 30 fietsers. Dat was ook
plezieriger voor degenen die de weg wilden oversteken.
De organisatie van de RftR heeft met veel moeite een parcours uitgezet
zonder spoorwegovergangen, nadat ze (vergeefs) hadden geprobeerd het
spoorwegverkeer stil te zetten. De reden ontgaat me. De 11ST gaat
probleemloos langs overwegen. Zelfs de deelnemers aan de Tour de
France moeten wel eens wachten op een trein.
Er werd te hard gereden. Bij de 11ST heb je snelheidmaniakken en
fietsers die het rustig aan doen. Je vindt altijd wel iemand die in
het juiste tempo rijdt om onderweg een babbel mee te maken. De
organisatie van de RftR adviseerde een snelheid van 25 km/h, maar alle
fietsers (behalve ik) gingen er als een raket vandoor.
Bij de kruispunten stonde verkeersregelaars met een gele vlag te
wapperen. Waar de vlag voor diende was niet helemaal duidelijk, er
deden zich minstens twee misverstanden voor:
Een verkeersregelaar gebaarde met de vlag naar me. Ik stopte en keek
hem vragend aan. Hij zei dat ik mocht doorrijden.
Een andere verkeersregelaar stak de vlag vlak voor me omhoog. Ik
stopte. De man begon vervolgens te schelden en vroeg of ik wel goed
bij mijn verstand was om ineens te stoppen. Ik geloof dat hij de
woorden "krijg de kanker" nog net op tijd inslikte.
Nou ja, een lekker eind fietsen is natuurlijk fijn. Maar dat kan ook
zonder organisatie. Het geld stop ik dan wel in de collectebus.
allen een flink eind fietsen. Leek me wel leuk. De opbrengst is voor
de kankerbestrijding.
Kosten:
11ST: 10 euro
RftR: 27 euro
Afstand:
11ST: 240 km
RftR: 100 km
Aantal deelnemers:
11ST: 15 000
RftR: 8 000
Beloning na afloop:
11ST: medaille aan lintje
RftR: een roos (en een onverwacht speldje)
De Elfstedentocht biedt meer voor minder geld, maar de Ride for the
Roses geeft aan de kankerbestrijding, en dat is ook wat waard.
Bij de Elfstedentocht duurt het meer dan drie uur om alle deelnemers
te laten starten. Iedere deelnemer weet tevoren hoe laat hij starten
mag.
Bij de Ride for the Roses probeerden ze iedereen tegelijk te laten
starten. Dat bleek niet te lukken. Een wachttijd van een uur (in mijn
geval) was het gevolg.
Rijders van de 11ST houden zich aan de gewone verkeersregels.
Rijders van de RftR niet. Ze rijden over de rijbaan, zelfs als er een
fietspad of ventweg is. Kennelijk mocht dat. Het parcours liep ook
over een weg waar niet gefietst mocht worden en zelfs over een
autoweg. Ik krijg de indruk dat men deze wegen autovrij of auto-arm
had gemaakt.
Eén verkeersregelaar wist me te vertellen dat 8000 fietsers niet over
een fietspad kunnen. Kennelijk hebben ze in Friesland betere
fietspaden, want daar kan het wel.
Volgens de organisatie van de RftR zou er gereden worden in één
ononderbroken peloton. Bleek niet te kloppen. De fietsers verdeelden
zich in groepjes, variërend van 1 tot 30 fietsers. Dat was ook
plezieriger voor degenen die de weg wilden oversteken.
De organisatie van de RftR heeft met veel moeite een parcours uitgezet
zonder spoorwegovergangen, nadat ze (vergeefs) hadden geprobeerd het
spoorwegverkeer stil te zetten. De reden ontgaat me. De 11ST gaat
probleemloos langs overwegen. Zelfs de deelnemers aan de Tour de
France moeten wel eens wachten op een trein.
Er werd te hard gereden. Bij de 11ST heb je snelheidmaniakken en
fietsers die het rustig aan doen. Je vindt altijd wel iemand die in
het juiste tempo rijdt om onderweg een babbel mee te maken. De
organisatie van de RftR adviseerde een snelheid van 25 km/h, maar alle
fietsers (behalve ik) gingen er als een raket vandoor.
Bij de kruispunten stonde verkeersregelaars met een gele vlag te
wapperen. Waar de vlag voor diende was niet helemaal duidelijk, er
deden zich minstens twee misverstanden voor:
Een verkeersregelaar gebaarde met de vlag naar me. Ik stopte en keek
hem vragend aan. Hij zei dat ik mocht doorrijden.
Een andere verkeersregelaar stak de vlag vlak voor me omhoog. Ik
stopte. De man begon vervolgens te schelden en vroeg of ik wel goed
bij mijn verstand was om ineens te stoppen. Ik geloof dat hij de
woorden "krijg de kanker" nog net op tijd inslikte.
Nou ja, een lekker eind fietsen is natuurlijk fijn. Maar dat kan ook
zonder organisatie. Het geld stop ik dan wel in de collectebus.
--
Feico
Feico